Członek Polskiej Akademii Umiejętności, profesor Akademii Kaliskiej im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego oraz profesor – senior Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Rocznik 1952. Urodził się w Świdwinie (na Pomorzu). W latach 1971 – 1975 studiował na Wydziale Historyczno – Filozoficznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od II r. studiów realizował program historycznych studiów indywidualnych poszerzonych o przedmioty z dziedziny prawa, historii sztuki i socjologii. Od początku jego opiekunem naukowym był prof. dr hab. Janusz Pajewski. Studiując w takim trybie ukończył studia na rok przed terminem. W 1975 r. objął na Uniwersytecie asystenturę. Zarówno promotorem jego magisterium, jak i doktoratu (w 1979 r.) był profesor Janusz Pajewski. Obie prace otrzymały wyróżnienie. W 1982 r. doktorat ukazał się drukiem („Michał Bobrzyński. Myśl historyczna, a działalność polityczna” PWN Warszawa). Miał ponad 20 recenzji i doczekał się trzech wydań.

Na UAM przeszedł wszystkie szczeble akademickiej kariery – od asystenta do profesora zwyczajnego. W 1990 r. uzyskał habilitację na podstawie wyróżnionej rozprawy: „Rządy polskie” w Austrii. Gabinet Kazimierza hr. Badeniego. Potem stopniowo powiększał swój dorobek naukowy. Wespół z prof. Januszem Pajewskim opublikował biografię Gabriela Narutowicza (należała do najlepiej sprzedających się książek w kraju). A także – już samodzielnie - niewielkie studium o swoim mistrzu. Odbywał naukowe staże w Austrii< Niemczech i Czechach. Wygłaszał wykłady we wszystkich większych ośrodkach akademickich kraju, a także w Pradze, Berlinie, Wiedniu, Rzymie, Kijowie, Lwowie i Mińsku. Napisał trzy podręczniki szkolne do historii. W 1999 r. został profesorem tytularnym. Od lat współpracuje z mediami. Publikował w wielu gazetach i czasopismach (Tygodnik Powszechny, Polityka, Gazeta Wyborcza, Rzeczpospolita, Przegląd Polityczny, Głos Wielkopolski i innych)

PEŁNIONE FUNKCJE AKADEMICKIE:
· w latach 1996 – 2004: dyrektor Centrum Studiów Otwartych na UAM.
· prorektor, a w latach 2002 – 2008 rektor Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, w tych samych latach wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Uczelni Niepaństwowych (KRUN), a następnie wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Zawodowych Szkół Polskich (KRZSP).
· kierownik i twórca Pracowni (od 2003) a następnie (od 2008 r.) Zakładu Myśli i Kultury Politycznej
· kierownik (od 2010 r.) Uniwersyteckiego Centrum Edukacji Szkolnej
· w latach 2004 – 2008 wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Zachodniego
· w latach 1999 – 2002 – członek Komitetu Historycznego PAN
· członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk
· członek – korespondent (od czerwca 2022 r.) Polskiej Akademii Umiejętności

INNE PEŁNIONE FUNKCJE (TYLKO PEŁNIONE OBECNIE):
· główny ekspert projektu: Cyfrowa Szkoła Wielkopolsk@2020
· przewodniczący kapituły Konkursu Dziennikarskiego Marszałka Województwa Wielkopolskiego
· członek kapituły nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego
· członek międzynarodowej Rady Programowej Międzynarodowego Centrum Kultury Kraków
· członek Rady Naukowej Czasopisma Zakładu im. Ossolińskich
· członek Rady Naukowej czasopisma Galicja. Studia i Materiały
· członek Rady Nadzorczej Tygodnika Powszechnego
· członek Rady Programowej Muzeum im. Książąt Lubomirskich

NAGRODY i ODZNACZENIA:
· za książki wielokrotnie nagradzany nagrodami ministra i rektora UAM, a także nagrodą Klio, nagrodą im. Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego (za „Kalkulować… Polacy na szczytach c. k. monarchii”) nagrodą Biblioteki Raczyńskich im. Józefa Łukaszewicza (za: Portret rodziny – z herbem – we wnętrzu”) i nagrodą Konkursu Dziennikarskiego „Znak dobra” (za „Okiem stańczyka”).

· Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego, Medalem Wojewody Wielkopolskiego im. Witolda Celichowskiego, Medalem Edukacji Narodowej, Medalem Labor Omnia, godnością Lidera Pracy Organicznej i innymi

NAJWAŻNIEJSZE PRACE:
· Michał Bobrzyński: Myśl Historyczna a działalność polityczna, Warszawa 1982 (trzy wydania – drugie i trzecie zmienione pt. Ostatni stańczyk – portret konserwatysty Poznań b. r. w. Toruń 2005).
· Janusz Pajewski: Przeszłość z bliska. Wstęp i opracowanie. Warszawa 1983.
· „Rządy polskie” w Austrii. Gabinet Kazimierza hr. Badeniego (1895 – 1897), Poznań 1991.
· Gabriel Narutowicz. Prezydent II Rzeczpospolitej. (wespół z Januszem Pajewskim) Warszawa 1993.
· Profesor. Rzecz o Januszu Pajewskim, Poznań 1997.
· Historia Powszechna. Wiek XIX, Poznań 1999. (kilka wznowień)
· Rzeczy większe i mniejsze. Poznań 2002.
· Znany – nieznany prezydent Poznania. Rzecz o Jarogniewie Drwęskim. Poznań 2005.
· Kalkulować… Polacy na szczytach c. k. monarchii, Poznań 2013 (wznowienie 2020)
· Galicja jako polski mit; w: Mit Galicji, pod red. J. Purchli, Kraków 2014 (wersja polska i angielska)
· Okiem stańczyka, Poznań 2017.
· Duchowa stolica Polski 1794 - 1918, w: Tysiąc skarbów Krakowa. Dziej i sztuka, pod red. J. Purchli, Kraków 2018. (wersja polska i angielska).
· Portret rodziny – z herbem – we wnętrzu. Poznań 2019.
· Uwikłani w przeszłość (ukaże się kwiecień – maj 2023)

W DRUKU:
· Jarogniew Drwęski – w stulecie śmierci, (red. wstęp i I rozdział (Wydawnictwo UAM)

W PRZYGOTOWANIU:
· Pamiętniki angielskiej guwernantki (wstęp i konsultacja naukowa (wyd. Znak).
· Dedykacje (?)
· Gabriel Narutowicz – o dwóch Polskach w stulecie jego śmierci.
· O Wyspiańskim, Boyu i młodej Polsce. Pamiętniki Leopolda Starzewskiego